به چه قیمتی؟

این روزها پای صحبت هر کس بشینی داره از عشق یا مسائل فلسفی

مثل خدا یا آدمها حرف میزنه.حتی بین همین دنیای کوچیک  بلاگ ها

هم اغلب افراد همین موضوع ها رو به عنوان مطلب وبلاگشون

انتخاب می کنن ،چیزی که این وسط برام جالبه اینه که این عزیزان

چقدر در این موردها اطلاعات دارن یا اصلا چقدر در این مورد مطالعه

 داشتن یا همه اینها به کنار ، این عزیزان در چه حدی حرفهای خودشون

 رو قبول دارن اصلا چقدر میتونن چیزهایی که مینویسن درک کنن؟

من قصد توهین به کسی رو ندارم و شما ها بزرگان ما هستید و ما شاگرد

شما ولی به نظر شما اینکه ما کتابی رو باز کنیم وبشینیم از روی اون

تایپ کردن بعد بزاریم تویه وبلاگ شدیم یک انسان آگاه ومتفکر؟

شدیم یه وبلاگ نویس؟ البته نوشتن مطالب یک کتاب یا مجله به شرط اینکه

منبع یا نویسنده اصلی روذکر کنیم هیچ اشکالی نداره بلکه مفید و موثر هم

هست چون هر کسی به هر کتاب یا مجله ای دسترسی نداره ، ولی اینکه

بیاییم مطالب دیگران رو به اسم خودمون ثبت کنیم واقعا خجالت آوره من فکر

می کنم چنین شخصی موجود ضعیفیه که دوست داره به هرطریقی  که شده

خودشو مطرح کنه. با شما هستم آقایی که فکر می کنی فقط خودت اون کتاب

روداری و کسی ازش خبردار نیست و همه مطالبش رو مال خودت میدونی ،

 اشتباه نکن اگر صفحه اول کتاب رو باز کنی میتونی بفهمی که چندتا از اون

کتاب چاپ شده و الان چند نفر از اون کتاب دارن ،شاید از خودت خجالت

 بکشی .حالا این خوبه بعضی ها میشینن بحث می کنن که این مطلب 100%

مال خودشونه و بقیه دارن تهمت میزنن!!یه نمونش آقایی بود که اشعارخانم

 مارگوت بیکل رو که بعدها استاد احمدشاملو هم اونهارو با صدای دلنشینشون

 خوندن در وبلاگش نوشته بودن من هر کاری کردم نتونستم حالیش کنم که

این شعر مال شما نیست تازه بهم میگفت تو از حسودیت اینهارو میگی!!!

 من خودم علاقه زیادی به وبلاگ هایی دارم که چنین مطالبی رو برای

بازدیدکنندگانشون دارن ولی به شرطی که شهامت نوشتن اسم نویسنده اصلی

 رو داشته باشن. وهدفشون اطلاع رسانی باشه نه سرقت اطلاعات خوب دیگه

 زیاد این موضوع رو ادامه نمیدم فقط خواستم به عنوان یک دوست پیشنهادی

 به چنین افرادی داده باشم.